3 oktober 2020, De Brokkenmakers nemen ons mee op hun theaterwandeling ‘Oud Land’ in het Fort van Merksem. Meegenomen op de stroom van herinneringen en dromen, wandelden we rond in de prachtige natuur. Dit theaterproject kwam op ons pad ter vervanging van de Bevrijdingsfeesten die door, u raadt het al, Covid-19 niet konden doorgaan. Met een verhaal, zo uit het leven gegrepen, namen de twee acteurs ons op sleeptouw doorheen het fort.
Natuurbehoud versus vernieuwing, rond dit gegeven draait het theaterstuk dat we bijgewoond hebben. Het doet je nadenken en betrekt je heel persoonlijk in het gebeuren. Door het te verpakken in een wandeling in kleine kring is het, naast coronaproof, heel intiem en voelt het allemaal heel dichtbij. Het fictieve bouwproject staat verder op de planning in je eigen nabije omgeving. Ben je enthousiast over het kolossale bouwproject en steun je de architecte? Of voel je, net als de kleinzoon van de imker, weerstand?
De volledige dramaturgie van het stuk klopte helemaal naar mijn gevoel. Een man, de kleinzoon van een imker, neemt je mee op pad door de natuur. Hij vertelt over zijn grootmoeder, over de oorlog, over liefde, over de bijen en over wat er allemaal verloren zal gaan als het bouwproject er komt. Waar hij oproept om vooral te ruiken, aan te raken en contact te maken met de natuur, doet een vrouw helemaal het tegenovergestelde. Zij, een architecte, voelt steriel aan, zeker door de wegwerp regenponcho die ze over haar lichtblauwe mantelpakje draagt. Waar hij je uitnodigt op de onverharde weg, verontschuldigt zij zich voor de modder en het gebrek aan verharde ondergrond. Met haar gaan we plots op werfbezoek en voor onze veiligheid moeten we ineens een bouwhelm dragen. Zij droomt en wil vooruit. Daarbij heeft ze geen aandacht voor de herinneringen en dromen van anderen, behalve die van grote architecten, zoals haar grootvader. Als een vuurpijl, gevoed door haar enthousiasme en haar eigen droom, wil ze zo snel mogelijk vooruit. Hij is eerder een rustig type. Genietend van de omgeving. De grootmoeder en grootvader kenden elkaar en naar mijn mening was hij hopeloos op haar verliefd, maar dat terzijde. De geschiedenis heeft vijftig jaar later nog altijd zijn uitlopers zo blijkt.
Hoe de acteurs hun rol brachten, klopte helemaal. Ik vond het ook fascinerend dat de architect door de vrouw gespeeld werd en de natuurliefhebber door de man. Ik vraag me af hoe het stuk aangevoeld had als de rollen omgedraaid waren geweest. Genderstereotypes werden doorbroken door deze acteurskeuze, wat volgens mij alleen maar in het voordeel van het stuk was!
Dit bouwproject, Rosaria, is fictief, maar het thema dat De Brokkenmakers aankaarten is zeer actueel. Overal waar gigantische bouwprojecten uit de grond rijzen, wordt er iets opgeofferd, meestal een stuk natuur. Deze theaterwandeling doet je nadenken en dat is een belangrijke kracht van kunst. Wat zou jij doen als er zo’n project gepland staat in jouw achtertuin? Juichen voor de vernieuwingsdroom of protesteren omwille van de herinneringen, dromen en natuur die ten onder gaan?
Dit theaterstuk speelde enkel op 3 oktober in Merksem maar is in november bij te wonen in de Hobokense Polder. Boek vandaag uw plekje, het is een aanrader!
